Η σκληρότητα εκφράζει την συγκέντρωση των διαλυμένων αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου και εξαρτάται από τα πετρώματα που έχει περάσει το νερό. Ο όρος σκληρότητα χρησιμοποιείται για τον χαρακτηρισμό των νερών που δεν αφρίζουν καλά όταν χρησιμοποιούνται για πλύσιμο με σαπούνι και αφήνουν λευκά αποθέματα πουριού στην εσωτερική επιφάνεια οικιακών συσκευών. Μεγάλες τιμές σκληρότητας δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία αντιθέτως έχει βρεθεί συσχέτιση μεταξύ αυξημένης σκληρότητας και μείωση των καρδιοαγγειακών παθήσεων.
Δεν υπάρχουν προδιαγραφές για την τιμή της σκληρότητας του πόσιμο νερού στην υγειονομική διάταξη.
Η σκληρότητα του νερού μετριέται σε mg CaCO3/l , σε Γερμανικούς βαθμούς, και σε Γαλλικούς βαθμούς
Για την μετατροπή από τη μία μονάδα μέτρησης σε άλλη ισχύουν οι παρακάτω σχέσεις :

• 1 Γαλλικός βαθμός = 0,56 Γερμανικοί
• 1 Γερμανικός βαθμός = 1,79 Γαλλικοί
• 1 Γαλλικός βαθμός = 10 mg CaO/l
• 1 Γερμανικός βαθμός = 17,9 mg CaCO3/l

Το μS μετρά την ηλεκτρική αγωγιμότητα (S=1/Ω)
Είναι δυνατόν μετρώντας την αγωγιμότητα του νερού να γνωρίζουμε κατά προσέγγιση την σκληρότητα του νερού. Η κύρια αιτία της σκληρότητας του νερού οφείλεται στην ύπαρξη των διαλυμένων σε αυτό ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου.

Οι Γαλλικοί βαθμοί (ºf) ορίζονται ως εξής:
1ºf = 10 ppm CaCO3 και
1ppm = 0,1ºf = 0,0556 ºd = 0,07 ºe
ºd : Γερμανικοί Βαθμοί
ºe : Αγγλικοί Βαθμοί
Διαιρώντας τα μετρηθέντα ppm των αλάτων του νερού δια του 10, έχουμε το μέγεθος της σκληρότητάς του με ένα σφάλμα 2-3 ºf.
ppm μS/cm ºf 0-70 0-140 0-7 πολύ μαλακό νερό 70-150 140-300 7-15 μαλακό νερό 150-250 300-500 15-25 κάπως σκληρό νερό 250-320 500-640 25-32 αρκετά σκληρό νερό 320-420 640-840 32-42 σκληρό νερό >420 >840 >42 πολύ σκληρό νερό